Van Noord naar Zuid Vietnam; of toch niet helemaal

Goedemiddag; het volgende station is Lombok. Denk aan uw spullen en bedankt voor het reizen met onze oh zo heerlijke nachttrein!

Oké oké, op het bovenstaande komen we nog terug, maar dit was even een korte introductie. Ongeveer 1,5 week geleden schreven we ons laatste verslag van Thailand. Nu schrijven we ons eerste en tevens ook gelijk ons laatste verslag van Vietnam.

Woensdag 29 oktober zouden we van Phuket naar Bangkok vliegen om vervolgens naar Hanoi in Vietnam te vliegen. Het wordt misschien een beetje saai, maar ook dit verliep weer niet vlekkeloos. In Bangkok aangekomen moesten we namelijk ons formulier van het visum laten zien. We hadden de formulieren alleen op onze telefoon staan, omdat het vrouwtje van het toeristenbureau had gezegd dat dit voldoende zou zijn. Ik heb dit toen nog nadrukkelijk nagevraagd of we Vietnam ook in mochten met alleen een foto van het formulier. Nog een keer was het antwoord; ja! Oké, prima dan! Nou niks prima, want op het vliegveld van Bangkok moesten we mooi het formulier laten zien. Het vrouwtje van het inchecken zei dat we naar een internet point moesten gaan, om daar de formulieren te kunnen printen. Bij het internet point konden we alleen internet kopen van 20 minuten of meer. Nou wij hoefden alleen 2 printjes te maken van een foto op mijn telefoon. We hebben gevraagd of zij het voor ons konden printen als ik mijn telefoon aansloot op hun computer. Nee, was het antwoord gelijk. Misschien had ik namelijk wel een virus op mijn telefoon! Hmmm oke, dan niet. Minder dan 20 minuten internet kopen mocht ook niet. Lekker geïrriteerd dan maar toch internet gekocht voor 20 min + de kosten van het printen. We hebben nog op het vliegveld rond gehangen en toen vertrok onze vlucht naar Vietnam.

De vlucht was weer prima. Rond half 8 's avonds kwamen we aan in Hanoi. We hebben gelijk onze trip naar Halong Bay geregeld + een taxi naar het hotel. Blijkbaar kregen we een dikke privé SUV auto als taxi. Heeeerlijk! Behalve dat die man zooo sloom reed. Sjonge wat een slakkentempo was het! We houden zelf allebei al van een beetje gas op die lolly en dan waren we ook nog eens het hectische verkeer gewend van Thailand, maar goed we waren eindelijk bij het hotel. We wilden nog wel even wat eten, dus we zijn op pad gegaan naar een leuk restaurant. Het verkeer in het centrum van Hanoi was ook drie keer niks. Iedereen toetert continu naar elkaar. We weten nog steeds niet waarom. Of ze er nou langs willen of als een soort van waarschuwing. Naja het is in ieder geval super irritant. Ook van voorrang geven weten ze niks. De zebrapaden liggen er bij voor piet snot, dus dan maar iedere keer een risico nemen met oversteken. We hadden een Italiaans restaurantje gevonden en we hadden wel een keer trek in lasagne. Nou dat hadden we beter niet kunnen doen, want de kant en klaar lasagne van de supermarkt smaakt nog beter! We hebben het toch maar op gegeten en zijn daarna op tijd naar bed gegaan.
De volgende dag wilden we heel graag naar de plek waar Ho Chi Minh ligt opgebaard. Nou de man bleek in Rusland te liggen! Jaaaa hoor, dat hebben wij weer. Dan maar een beetje rond lopen in de stad. 's Avonds zouden we naar een typisch Vietnamese voorstelling gaan. De laatste show zou om 21.15 beginnen en die tijd kwam ons wel uit. Netjes op tijd waren we bij het theater en wat bleek, er is helemaal geen show meer om 21.15. Het zat ons lekker mee deze dag zeg! Dan maar een drankje nog ergens drinken, want de volgende dag zouden we naar Halong Bay gaan.

's Ochtends werden we opgehaald om richting Halong Bay te vertrekken. We hadden er super veel zin in, omdat Halong Bay echt een grote bezienswaardigheid is in Vietnam. We moesten eerst 3,5 rijden, voordat we aankwamen in Halong Bay. Ondertussen hebben we natuurlijk weer lekker een tukkie gedaan. We lijken wel twee bejaarden die iedere keer een middag dutje doen en maar moe zijn. Na de busrit waren we er en gingen we onze boot op! We hadden de trip met één overnachting geboekt, dus we waren best benieuwd hoe onze hutje eruit zou zien. Nou dat viel dik mee. We hadden een heerlijk warme douche en prima bedden. De boot was net een mini cruise schip. Boven was een zonnedek en alles zag er best luxe uit. Ook de bemanning was zo aardig en onze gids Luca. We hebben geluncht op de boot en vervolgens gingen we kayakken door de rotsen van Halong Bay. Daarna gingen we naar een strandje en daar konden we naar boven gaan, om een mooi uitzicht te zien van Halong Bay. De klim was wel weer even pittig, maar we lieten ons niet kennen en kwamen als één van de eerste van onze groep aan. Het uitzicht was erg mooi en de zon ging net onder toen wij er waren. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten en hebben we nog wat op het dek gezeten. De volgende ochtend om 07.00 uur ontbijten en op naar de grotten. Na de grotten gingen we terug naar de boot en kregen we kookles in loempia's maken. We mochten zelf loempia's maken, die we laten tijdens de lunch konden op eten. De loempia's waren heerlijk al zeggen we dat zelf! Na de lunch was het helaas alweer tijd om terug te gaan naar de haven om daarna weer met de bus terug te gaan naar Hanoi. In Hanoi hadden we een hotel waar we even konden opfrissen en onze spullen konden achter laten, omdat we om 22.00 de nachttrein in moesten voor onze reis naar Hué.

We hadden gehoord dat de nachttreinen in Vietnam beter waren dan in Thailand, dus we waren erg benieuwd. We sliepen in een 4 persoons cabine, dus dat zou wel wat relaxter zijn dan in een volle coupé. Helaas mag je niet kiezen, met wie je in een cabine wil slapen dus moesten we het doen met een oud mannetje die continu in zijn neus zat te peuteren en die van foldertjes propjes maakte voor in zijn oren. Er zat geen gordijntje tussen dus het mannetje kon continu naar ons staren als we in het bed lagen. Nou ja, het moest maar! De trein schommelde nog erger dan in Thailand, dus we hadden er weer een verrotte nacht op zitten. Om 10.30 kwamen we eindelijk aan in Hué. Wat waren we blij dat we uit die nachttrein konden.

Voor Hué hadden we ook al een hotel geboekt dus we waren er al snel. Ook deze mensen van het hotel waren weer zo vriendelijk! Het valt ons echt op, dat de mensen in Vietnam zo aardig zijn en alles voor je willen en kunnen regelen. Daarnaast horen we ook telkens; beautiful girls! Ze vinden blijkbaar onze huid zo mooi, omdat het licht is en dat zou voor schoon staan. In plaats van dat Nederlandse meiden zich plamuren met donkere foundation, plamuren de Aziaten zich onder met lichtere foundation. Toch wel een verschil dan hé? In Hué zijn we naar de Citadel geweest, waar vroeger alleen de koninklijke familie + werknemers mochten komen. De Citadel is eigenlijk een klein stadje in een stad. Na 2 nachten Hué, zouden we met een bus vertrekken naar Hoi An.

De busrit zou 4 uur duren en we waren erg benieuwd naar de bus. Nou beter kon niet! Je had allemaal lig stoelen/bedjes en we hadden zelfs wifi in de bus. Dit mogen ze in Nederland ook wel hebben hoor! Een vrouwtje wilde een foto van mij maken. Ik vond het een beetje vreemd, maar als zij daar blij mee is waarom niet! We gaan ons straks nog belangrijk voelen hier met al die foto's! Hoi An was weer heel erg anders dan Hanoi en Hué. In het centrum mogen geen auto's komen en er hangt een relaxte sfeer. We hebben fietsen gehuurd om het stadje te bekijken en we hebben voor de verandering maar weer eens een massage genomen. Goh, wat gaan we die massages nog missen als we thuis komen!

Vanaf Hoi An zouden we eigenlijk nog naar 2 plekken gaan, om daarna te eindigen in Ho Chi Minh City. We hadden al gehoord dat er niet heel veel te doen was bij die twee plaatsen en dat het voornamelijk liggen op het strand is. Om daarheen te gaan zouden we weer een nachttrein moeten nemen en vervolgens nog 2 lange busritten om naar Ho Chi Minh te gaan. We hebben besloten om deze plekken over te slaan, aangezien we het zonde vinden van de tijd om zoveel te moeten reizen daarvoor en eerlijk gezegd zijn we het maken van lange reizen nu ook wel een beetje zat! Vandaar onze introductie haha. Omdat de trein even duur is als het vliegtuig, hebben we daarom het vliegtuig genomen naar Ho Chi Minh. Haha lui zijn we hé? Maar ach, als het toch even duur is kiezen we liever voor de kortste route. Op het vliegveld werd er twee keer aan Rianne gevraagd welke mascara zij gebruikt, want de dames waren helemaal weg van haar mooie wimpers! Rianne dacht alleen maar: lang leve de wimperkruller!

De reis naar Ho Chi Minh was erg relaxed. We waren er snel en we hadden ook onze backpacks snel. Buiten hebben we gekeken voor een taxi naar het hotel en toen ontmoette we twee Nederlandse meiden. Zij moesten ook naar een hotel vlakbij ons. Met z'n vieren hebben we de taxi gedeeld! Twee voordelen want het scheelt geld en het was nog even gezellig ook! Ho Chi Minh is ook weer een grote drukke stad, maar wij vonden het wel een leuke stad. De jongen van de receptie was ook weer zo aardig voor ons en stelde zich netjes voor. Het blijft wel lachwekkend hoe ze onze namen iedere keer weer uitspreken. In Ho Chi Minh hebben we gelijk ons ticket naar Indonesië geregeld, want we vliegen morgen alweer naar Indonesië. Vandaag zijn we naar het War Museum geweest, wat gaat over de slachtoffers en de geschiedenis van de Vietnam Oorlog. Pfff, dat was heeeel heftig! In het museum konden we voornamelijk foto's zien van mensen die verminkt of gehandicapt zijn geworden door de Napalm bommen en Agent Orange. Omdat ik Geschiedenis als eindexamenvak had gekozen, heb ik de geschiedenis van de Vietnam Oorlog moeten leren en herkende ik veel foto's en informatie. Na het museum gingen we terug richting ons deel van het centrum. Er zijn hier twee taxi bedrijven die legaal zijn en gebruik maken van een taximeter. We hadden dus een taxi van één van die bedrijven aangehouden en gezegd dat wij daar en daar heen moesten. Nou deze taxi chauffeur bedonderde ons dus mooi wel en deed net alsof die niet wist waar die heen moest, terwijl wij hem een plattegrond hadden gegeven. Ook had deze man zijn rijbewijs gekregen bij een pakje boter ofzo, want dit sloeg echt alles. Ondertussen hadden we al 3x een rondje gereden en de taximeter liep maar op. We hadden al een aantal keren gezegd dat hij hier kon stoppen, omdat we al in de buurt waren, maar hij stopte maar niet. Zoals jullie ons kennen werden we dus flink boos en hebben we hem even duidelijk gemaakt dat hij NU moest stoppen. Nou hé hé hij stopte, alleen dan wel midden op een kruispunt met allemaal verkeer achter ons, terwijl het stoplicht op groen stond. Dat was even feest met alle toeters die we om onze oren kregen. We waren al zo boos dat het ons niet meer uitmaakte en we zijn snel uitgestapt en hebben dat geld op die voorstoel gegooid! We hebben even onze stoom afgeblazen met een drankje en zijn daarna lekker gaan eten.

Morgen ochtend vliegen we eerst naar Kuala Lumpur om vervolgens naar Indonesië te vliegen. Onze eerste bestemming is Lombok, dus de malariapillen zitten er al goed in. In Thailand en Vietnam was het voornamelijk cultuur en natuur bekijken en het maken van lange tours. We hebben erg veel zin in Indonesië. De laatste maand van onze reis gaat dan beginnen, maar dat wordt lekker relaxen op het strand met af en toe een klein tripje (wat we ook nog steeds leuk vinden hoor!).

Tot Lombok!

XX