Kanchanaburi of toch Sai Yok? - Reisverslag uit Ban Thong Sala, Thailand van Rianne en Kirsten - WaarBenJij.nu Kanchanaburi of toch Sai Yok? - Reisverslag uit Ban Thong Sala, Thailand van Rianne en Kirsten - WaarBenJij.nu

Kanchanaburi of toch Sai Yok?

Blijf op de hoogte en volg Rianne en Kirsten

15 Oktober 2014 | Thailand, Ban Thong Sala

Goedemorgen,

Nou de afgelopen dagen in Kanchanaburi zaten vol verrassingen. Vanuit Bangkok zouden we tussen 07.45 en 08.00 worden opgehaald om naar Kanchanaburi te vertrekken voor een driedaagse tour. Wij zaten natuurlijk stipt om 07.45 buiten te wachten met onze backpacks. Tik tak tik tak... De tijd tikte maar door en om 08.15 waren we nog niet opgehaald. We zijn toch maar even gaan vragen of het busje er wel aan kwam. De vriendelijke man van de receptie zei dat het busje onderweg was. Uiteindelijk werden we om 08.30 opgehaald. Wij, als Nederlandse meiden, moeten er af en toe nog steeds aan wennen dat de Thaise mensen niet echt van de tijd zijn. Nou op naar Kanchanaburi voor een nieuw avontuur!

In de bus bedachten we ons dat we eigenlijk niks wisten van het programma aan activiteiten of waar we zouden overnachten. We wisten alleen dat we naar een floating market, de tijgertempel en naar een waterval gingen. Hmmm... We zijn nu toch echt wel benieuwd wat ons te wachten staat. Vooral ik, zoals de meeste van jullie wel zullen weten, heb altijd een beetje moeite wanneer ik geen planning heb. Zelfs Rianne vond dit ook maar niks, dus het was gelijk een goede oefening voor ons. Na 2 uur rijden kwamen we aan bij de floating market. Een mevrouw wachtte ons op en we kregen blauwe, groene en gele stickers op ons kleding geplakt. Blijkbaar had iedereen een andere planning en daarvoor waren de stickers bedoeld. Sommige mensen gingen alleen naar de floating market, andere gingen een dag op pad en een aantal mensen hadden 1 of 2 overnachtingen net zoals wij. Van de floating market hadden we eigenlijk wat meer verwacht. We hebben even gekeken en moesten daarna met een bootje het water op. De bootrit duurde maar een kwartier, dus we kunnen het beter een ritje noemen. Daarna werden we overgeplaatst naar een andere bus en zouden we naar een plek gaan voor de lunch. Bij aankomst stond onze lunch al klaar dus we zijn gelijk maar aan tafel gegaan met de rest van de groep. Rianne zei aan tafel: "Nou het is niet echt een backpackers groep, maar meer een oudere koppels groep." Ik moest hier wel om lachen, want wij waren echt jonkies vergeleken met de rest van de groep. Op een gegeven moment zei er een man: "Willen jullie nog wat?" Oeps, er zaten dus ook Nederlanders bij. Na de lunch gingen we weer met de bus verder om naar de River Kwai Bridge te gaan en naar een museum! Een museummm? Dat stond niet in onze planning en uhmmm eerlijk gezegd gaan wij nooit naar een museum. Achteraf hoefde we daar ook niet heen, maar kon je er naar toe als je zou willen. We hebben wat over de River Kwai Bridge gelopen en foto's ervan gemaakt. Pfff het was weer bloedheet in de stad, dus we zijn snel maar de zon uit gegaan om ergens even wat te drinken. Een andere Nederlandse man liep met ons mee over de brug en wilde ons graag trakteren op een drankje. Erg aardig van hem en na het drankje moesten we weer de bus in om mensen af te zetten bij de tijgertempel. Blijkbaar gingen wij daar pas morgen heen. Iedere keer dat we de bus weer in gingen werd de planning verteld en zodoende wisten wij ook pas iedere keer wat we gingen doen. Nadat we de mensen hadden afgezet werden wij op de trein gezet voor een halfuurtje. Waarom moesten we met de trein en zou onze chauffeur de backpacks meenemen en ons dan ophalen bij het volgende trein station? Nou ja, het zal wel dachten we. We moesten er wel om lachen. Na het treinavontuurtje kwam de chauffeur ons weer halen om ons naar de accommodatie te brengen. Oh nee, waar zullen we gaan slapen? Want de omgeving was niet erg dicht bevolkt en we zaten weer dicht bij de jungle. Onderweg stopte we, want er zaten heel veel kleine aapjes langs de weg. Super leuk om van zo dichtbij te zien, maar we mochten niet de auto uit want de aapjes zouden ons dan waarschijnlijk bijten. Toen waren we bijna bij de accommodatie waar we zouden gaan overnachten de komende twee dagen. We reden een klein pad op en keken om ons heen en toen naar elkaar. Neeee, we gaan toch niet weer in de jungle slapen zonder wc, douche en elektriciteit? Met gespannen gezichten bleven we om ons heen kijken en toen stopte de bus. We waren er. We keken naar beneden en we zagen alleen een groot krot met ijzerplaten aan elkaar vast gemaakt. Op dat moment stond het huilen ons nader dan het lachen. En daar stonden we dan. Huhhh? Helemaal verbaasd waren we, want het zag er eigenlijk nog best leuk uit. Het was eigenlijk een grote woonboot met een gemeenschappelijke ruimte en verschillende slaapkamers. Zelfs de slaapkamer was prima, met airco, een normaal toilet en een koude douche. Zo is het leven en slapen in de jungle wel leuk! 's Avonds kregen we daar te eten, hebben we nog even lekker buiten zitten kletsen langs de rivier en zijn we vroeg naar bed gegaan.

De volgende dag moesten we om 08.00 aan het ontbijt zijn, want we zouden om half 9 gaan bamboe raften en olifant rijden. Juist, die twee dingen hadden we al gedaan tijdens de jungletocht in Chiang Mai. Ook dit stond niet in de planning en was dus een verrassing voor ons. Na het olifant rijden haalde we weer andere mensen op en gingen we naar een museum over de Birma-Thailand spoorlijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wel indrukwekkend om te zien en lezen! Daarna hebben we geluncht en gingen we naar de tijgertempel. We hadden er best veel zin in, maar achteraf viel het een beetje tegen. Je werd aan de hand meegenomen, ging bij een tijger zitten en dan werd er een foto gemaakt. Dit gebeurde ongeveer 5 keer. We vonden het eigenlijk een beetje zielig en onnatuurlijk dat je de tijgers zo kan aanraken met een verzorger ernaast. Eén voordeel, we hebben een tijger in het echt geaaid en zoveel mensen kunnen dat niet zeggen. Na de tijgertempel gingen we terug naar de woonboot. We hebben wat gegeten en een Franse jongen vroeg aan ons of we vanavond een drankje wilde drinken met z'n allen, want hij had een fles tequila mee en er waren dit keer meer jongeren op de woonboot om te overnachten. Tequila??? Hmmm allebei slechte herinneringen aan, maarja ééntje kan geen kwaad. Achteraf had hij de tequila in een groot glas ingeschonken met fanta erbij. Ohhh joh, makkie voor ons. Die avond hebben we wat gedronken met 3 Duitse jongens, de Franse jongen en een Frans stelletje. Wel erg leuk om met verschillende nationaliteiten aan tafel te zitten. Af en toe spraken de drie Duitse jongens met elkaar in hun eigen taal. Jammer voor hun dat ik nog steeds een beetje Duits kan, want ik verstond hun gesprekken soms maar mooi. Omdat de Duitse en de Nederlandse taal wat op elkaar lijkt, leidde dit soms tot hilarische gesprekken. We zullen hier maar niet teveel op ingaan haha. Daarna zijn we maar gaan slapen want de volgende dag moesten we weer om 08.00 ontbijten en die avond zouden we de nachttrein ingaan.

's Ochtends dus weer ontbeten om daarna naar de Erawan Waterfall te gaan. Wij dachten dat het maar één waterval zou zijn, maar het waren er dus 7. Wauuuuw wat was dit mooi zeg! Mooi blauw natuurlijk water en de watervallen waren echt indrukwekkend om te zien. De watervallen liepen omhoog en het was die dag weer erg zonnig en warm. Dat was dus weer zweten en de beenspieren trainen! Ook hier in Thailand zijn we dus lekker actief bezig! Na de watervallen kregen we nog een lunch en werden we daarna met de bus naar het station gebracht voor de nachttrein. De nachttrein zou pas om 21.00 vertrekken, maar om 17.00 waren we al op het station. We hadden echt trek in pizza en hebben de tuk tuk genomen naar een pizzeria. De Franse jongen was ook mee, want hij ging ook met de nachttrein. We hebben een mini pizza genomen en wilde toen terug naar het station, maar er was geen taxi of tuk tuk te bekennen. Helaas, dan maar 30 min lopen met de backpack. Daarna zijn we de nachttrein ingegaan om richting het zuiden van Thailand te vertrekken. Pfff die nacht waaide en regende het hard en de spoorrails was ook niet wat het hoorde te zijn. Dan maar verkleumd en hobbelend proberen te slapen.

Blijkbaar lag alleen de River Kwai Bridge in Kanchanaburi zelf en de rest lag er net buiten in Sai Yok. Dus we zaten de afgelopen dagen eigenlijk meer in Sai Yok dan in Kanchanaburi. De afgelopen dagen stonden vooral in het teken van busje in, busje uit en veel activiteiten die we niet bewust hadden geboekt. We kunnen niet wachten totdat we op het strand liggen en even geen planning te hebben.

Dikke kus vanuit het Zuiden alvast!


  • 15 Oktober 2014 - 16:46

    Henk Frankhuizen:

    Hoi kirsten en rianne ik lees met veel plezier julie reisverslagen. Jullie zien nog eens wat. Misschien zie je ook hoe goed wij het hebben en wat een rust ervan die mensen uitgaat. Veel plezier nog en ik kijk alweer uit naar je volgende verslag. Groetjes.

  • 15 Oktober 2014 - 17:48

    Irene:

    Hey Kirsten,

    Leuk om je verhalen te lezen en ik kan me heel goed voorstellen wat je in het wild tegenkomt met die spin enzo. Geniet er lekker van, en als je als laatste Bali aan doet, moet je in Sanur verblijven. Mooi strand en niet zo toeristisch als Kuta en aardige mensen en heerlijk eten bij Toetsie aan het strand voor weinig.

    Veel plezier samen!!

    Irene

  • 16 Oktober 2014 - 12:10

    Karin:

    hoi lieve dames
    Wat leuk weer, om wat van jullie te lezen!. Jullie zijn zeer actief! Niet gedacht. Wel een mooie ervaring!
    Hopelijk wordt het de komende dagen relaxed . Ik zie uit naar jullie volgende verslag Liefs Karin

  • 16 Oktober 2014 - 21:40

    Opa En Oma Van Ravenswaaij:

    Hallo Kirsten ,

    Weer zo'n mooi reisverslag met jullie avonturen .
    Ook de foto's vinden we vinden we heel mooi , kunnen we ook een beetje mee genieten
    Nog vele mooie avonturen

    Hartelijke groeten Opa en Oma /Leiden.

  • 18 Oktober 2014 - 16:41

    Cile Diebels:

    Dag Rianne en Kirsten.Met spanning volg ik jullie verhalen. Opa en ik zijn destijds ook in Thailand geweest, vooral omdat de vader van Opa, dus Rianne jouw overgrootvader, als gevangenen daar heeft moeten werken. We wilde de brug zien maar dat was toen een groot toeristisch gebeuren. Wel hebben we daar heerlijk gegeten Ik kijk uit naar jullie volgende verhalen. Kirsten is een geboren schrijfster. Geweldig!
    Lieve groetjes Oma Cile

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rianne en Kirsten

Actief sinds 22 Sept. 2014
Verslag gelezen: 372
Totaal aantal bezoekers 7682

Voorgaande reizen:

29 September 2014 - 08 December 2014

Backpacken!

Landen bezocht: