Reggae it is!

Selamat!

Hier is dan ons eerste verslag vanuit Indonesië!

Vorige week zaterdag vlogen we van Ho Chi Minh naar Lombok. Om 08.00 's ochtends zouden we worden opgehaald door een taxi. Om 07.45 werd er ineens aan de deur geklopt dat onze taxi er stond. Meen je dit? Wij snel alles in de tassen proppen en Rianne met één oog opgemaakt de taxi in. Haha dat stond haar trouwens goed hoor! Nou onze ochtend begon al weer lekker dus. Binnen een halfuurtje waren we alweer bij het vliegveld. Het inchecken en de vlucht verliepen ook weer soepel. Om naar Lombok te gaan moesten we een tussenstop maken op Kuala Lumpur. De overstap tijd was nog krap, dus wij snel haasten met onze backpacks op zo een trolley. Bij binnenkomst en het uitgaan van Kuala Lumpur kregen we ook weer een stempel in ons paspoort. We zijn er amper geweest, maar het staat wel leuk in ons paspoort. Inmiddels begint ons paspoort ook steeds voller te raken met stempels en stickers van al die landen. Op het vliegveld van Kuala Lumpur wilden we ook nog snel wat eten halen, want we waren alweer lang onderweg. Omdat we zo weinig tijd hadden wilden we snel iets halen bij de Mac. We hadden zo een trek dat we net twee uitgehongerde meiden leken die nog nooit zo blij zijn geweest met een Mac Donalds. We wilden met pin of creditcard betalen, want wij hadden natuurlijk geen lokale munteenheid van Maleisië. Geloof het of niet, maar we konden alleen cash betalen! Dat was even balen, maar we hadden geen tijd meer om iets anders te zoeken. Bij de gate was een klein winkeltje dat muffins verkocht, dus we hebben maar even snel een muffin gegeten.

De vlucht naar Lombok verliep ook weer snel en rond 18.30 kwamen we eindelijk in Lombok aan! Ons visum gekocht en op naar de taxi's. We hebben niet hoeven zoeken naar een taxi, want het woord taxi taxi vloog ons weer om de oren. Een man had Rianne daarvoor ook al aangesproken en uiteindelijk gingen we toch met hem mee. Wel even afdingen natuurlijk! We blijven het zeggen, maar de mensen in Indonesië zijn ook weer zo aardig. De man van de taxi stelde zich netjes voor en had hele verhalen. We moesten nog wel 1,5 uur rijden naar Senggigi, maar dat ging zo snel met de aardige taxi chauffeur. Onderweg zette hij ook allemaal hippe muziek op, dus we zaten met z'n drieën lekker hard mee te zingen! Na 1,5 uur waren we eindelijk bij onze accommodatie in Senggigi.

In Vietnam hadden we deze accommodatie al geboekt via Booking.com. Eigenlijk hebben we dat zowat iedere keer tot nu toe gedaan. Lange leve Booking.com, want wat was deze accommodatie fantastisch zeg! Het was een kleine accommodatie met 9 kamers en een lekker zwembad erbij. Wat zag ons plekje er leuk uit zeg! We hadden een balkon met loungesetje, keken zo uit op het zwembad en het was er heerlijk rustig! We hebben even onze spullen neergelegd en wilden toen wat gaan eten, want we hadden amper wat gegeten vandaag. We vroegen aan de jongen van de receptie waar we wat konden eten en hij zei dat hij ons wel even zou brengen. Hup met z'n drieën op de scooter en daar gingen we dan. We hebben die avond streetfood gegeten. De nasi goreng was heerlijk en kostte natuurlijk niets (0,65 cent)! Daarna zijn we lekker naar bed gegaan, want we waren best wel moe van de reis.

De volgende dag hebben we op het strand gelegen. Allemaal mensen die je iets willen laten kopen, maar het viel ons wel op dat ze niet blijven doorzeuren. 's Avonds wilden we gaan stappen, maar het viel een beetje tegen. De jongen van de receptie had ons weer gebracht en zei dat dit het leukste café was van Senggigi. Er was die avond ook live muziek en er werd vooral reggae gespeeld! We hadden ons drankje nog niet op of een ober kwam naar ons toe dat we een drankje kregen van de baas. Uhmmm, we snapten niet zo goed waarom en wisten niet goed of we het konden vertrouwen. Ik vroeg aan hem wie de baas was en waarom we een drankje kregen. Hij zei omdat hij ziet dat wij het naar ons zin hebben en dat vind die fijn. Apart maar aardig, dus dan nemen we maar een drankje. Ik ben even naar de baas toe gelopen om hem te bedanken en hij stelde zich netjes voor. Later moesten we ook wat verzoeknummers geven voor de band en die hebben ze uiteindelijk ook gespeeld. Wij hebben natuurlijk lekker hard zitten zingen en later kwam die baas naar ons toe of hij bij ons mocht zitten. Wij vonden dit goed en we hebben daarna gezellig met hem zitten kletsen. Hij bleef maar drankjes aanbieden die avond. Ook een aantal meiden schoven aan. Eén van hun was met een Nederlander getrouwd en had inmiddels 3 kinderen met hem. Ze kon een beetje Nederlands en vertelde over de stampotten en carnaval uit NL. Echt leuk om te horen wat zij van Nederland vond. Inmiddels was het al drie uur en wilden we naar huis gaan. De baas van het café zei dat die ons naar huis kon brengen, omdat hij toch die kant op moest. Uhmmm, zullen we dat wel of niet doen? We hadden al de hele avond gezellig met de man zitten kletsen, dat we het wel vertrouwden. Geen zorgen, want hij heeft ons ook echt netjes terug gebracht! Uiteindelijk gingen we pas half 6 slapen, omdat we nog even gingen facetimen met thuis en we hebben nog even gezellig nagepraat over de avond. Oeps het was dus half 6, dus misschien konden we beter maar gaan slapen.
De dag daarop hebben we maar even uitgebrakt bij het zwembad en hebben we verder niet zoveel gedaan. Te schandalig voor woorden, maar we hebben de hele dag zelf niks gedaan. Zelfs onze tas inpakken voor de volgende dag kostte ons teveel moeite. Rianne haar uitspraak was namelijk: ohhh nee we moeten ook nog die tas inpakken! We lachten onszelf eigenlijk uit, omdat we de hele dag niks hadden gedaan. Als we toch al zo lui zijn, dan ook maar weer vroeg slapen, want we zouden de volgende dag weer vroeg naar Gili Trawangan vertrekken.

Deze taxi was ook weer 10 minuten te vroeg. Dit waren we echt niet gewend, want in Thailand kwamen ze standaard een kwartier te laat. Gelukkig waren we dit keer al wel klaar en konden we dus volledig opgemaakt en met de tassen netjes ingepakt de taxi in. Vanaf de haven hoefden we maar een kwartier met de boot naar het eiland. Het water is zo helder hier en het zand witter dan wit. We hebben een slaapplek gezocht en zijn toen naar het centrum gegaan. Naja centrum... Het eiland is zo klein dat je binnen 3 kwartier het eiland rond kan fietsen. Op het eiland zijn de enige vervoersmiddelen een fiets en paard en wagen. Wel lekker rustig hoor! Na de lunch hebben we een massage genomen en hebben wat winkeltjes bekeken. Eind van de dag waren we even bij het huisje en trof ik een kakkerlak aan in de badkamer. De vriendelijk vriend vond het blijkbaar wel gezellig bij ons, maar wij vonden dat natuurlijk niet zo gezellig. Tja, normaal riep ik mijn vader of iemand anders, maar dat ging dit keer niet, want Rianne vond het nog minder fijn dan ik. Uiteindelijk maar alle moed verzameld om het beestje weg te halen. Dit werd nog een hele klus met een wc borstel en een dopje van een verzorgingsproduct. 's Avonds zijn gaan eten in een lounge restaurantje. Tijdens het eten konden we lekker op kussens liggen. Een meisje die daar werkte kwam bij ons zitten en vroeg van alles aan ons. Ze wilden ook graag met ons op de foto, maar natuurlijk mag dat! Gili Trawangan schijnt een party eiland te zijn, maar wij merkten daar niet zoveel van. Bij terugkomst in het huisje merkten we weer een kakkerlak op! Gadver, hebben we dit nu weer. Rianne moest dit keer ook iets doen van haarzelf en heeft mij heel lief geholpen haha.
De volgende dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we het eiland rond gaan fietsen. Bloedje heet was het, dus het fietsen ging niet echt vanzelf. Tijdens de weg terug begon het te regenen dus we wilden even terug gaan naar ons huisje om later naar het strand te gaan. Nou dat plan viel in (helaas niet letterlijk) in het water, want het die hele dag alleen maar geregend. We moesten er toch een keer op uit om iets te gaan eten, dus dan maar gewoon gaan. Op het eiland zijn alleen maar zand paden, dus het was één modderpoel. We bleven hangen in de modder met onze slippers en we zaten na nog geen paar meter te hebben gelopen al van top tot teen onder de modder. Dan maar de slippers uit en lekker met blote voeten door de modderplassen heen lopen.
De laatste dag wilden we een bedje huren aan het strand. We hadden een bedje gehuurd bij een luxe resort waar ook een groot zwembad met jacuzzi bij zat. Lekker brutaal hebben we gevraagd of we ook daarvan gebruik mochten maken. Lief glimlachje opzetten en het mocht! Krengen zijn we hé? Maar we hebben in ieder geval heerlijk de hele middag in het water gelegen en in de jacuzzi gezeten. 's Avonds hebben we aan het strand wat gegeten en zijn daarna naar een bar gegaan, waar nog het meeste leven in de brouwerij was. Ook hier werd reggae muziek gespeeld door een band. Het was erg gezellig en we hebben weer mee gezongen met alle nummers. Straks komen we nog thuis en willen we alleen maar reggae muziek horen! Na een paar drankjes zijn we lekker naar bed gegaan, want de volgende dag (vandaag) zouden we naar Bali vertrekken.

De tijd vliegt voorbij want we hebben nog maar ruim 3 weken te gaan. Vanaf nu zijn we 3 weken in Bali, want we hebben hier nog zoveel dingen die we willen doen en zien. Wat? Dat houden we nog even geheim voor de volgende reisverslagen.

Dikke kus van ons